En dan nu restant Peru, Ecuador, Colombia, Venezuela en de Antille. Ja we hebben ons best gedaan ;) Zijn we gelijk weer helemaal up to date!

De stad Lima viel ons wat tegen. Het is er 8 maanden per jaar bewolkt door smog, niet echt een gezellige bedoeling. Gelukkig maakte het nachtleven veel goed. Stef en Danny kozen ervoor om samen met de 2 Nederlanders Maud en martijn diep de amazone in te gaan. Willem verkoos ivm muggen het strand van Peru boven de Amazone. Iquitos (stad in de amazone) inkomen kan alleen via vliegtuig of per boot. Er zijn namelijk geen wegen naar deze stad. Om met de boot te gaan moest er eerst 28uur met de bus gereisd te worden (ja 28uur!). Helaas werden deze 28uur door pech uiteindelijk 41uur. Maar met de nodige liters wijn hebben we het toch goed kunnen volhouden. Vervolgens moesten we 3 dagen met een vrachtboot door de Amazone. In een super mooie omgeving met alleen maar locals was dit een super ervaring. In Iquitos hadden we een gids gerelegd voor 3 dagen in de jungle. In een kanoe zijn we verschillende dieren wezen spotten: crocs, rivierdolfijnen, luiaards etc. Ook hebben we in de jungle geslapen in een hangmatje met een mosquitonet. In het donker vervolgens weer dierenspotten toen hebben o.a. vogelspinnen gespot. Terug naar Lima besloten we maar met het vliegtuig te gaan.

In Mancora kwamen we weer samen met Willem. In dit stranddorpje waar alles relaxed is hebben we nog een weekje rondgehangen. Vanuit het zuiden kwamen we Ecuador binnen. Onze 1e bezienswaardigheid was de coloniale stad Cuena. In de hoofdstad Quito hebben we Sven van het vliegveld opgehaald. We hebben hem verwelkomt met een groot spanddoek en bananenlikeur :p Hebben de stad verkent die met ze vele historische gebouwen erg mooi was.

De vulkaan Cotopaxi stond op het programma om te bezoeken. Het beklimmen van de vulkaan tot de gletsjers viel zwaar tegen we kwamen namelijk in een sneeuwstorm terecht. En omdat we tot 4800m gingen was dit vooral voor Sven erg zwaar (hij kwam net van zeeniveau). Was wel weer een mooie ervaring. Niet ver van Quito ligt het plaatstje Tena. Hier zijn we wezen white water raften. Iets zuidelijker in Banös hebben we een jeep gehuurd om verschillende watervallen te bezoeken. Ook hebben we lekker uitgekaterd in een hotspring. Sven was blij dat we eindelijk naar strand gingen, dit was in Montanita.

Dit plaatsje staat vooral om ze uitgaansleven bekend. Ondanks het slechte weer maar het uitstekende uitgaansleven bleven we hier toch 5 dagen hangen. Waar we vooral bij één van de cocktailbarretjes berucht zijn geworden ;) Hebben een tour geboekt naar eiland vlak voor de kust. Dit eiland heeft als bijnaam de 'Poor mens Galapagos'. We hebben hier dan ook verschillende nogal bizar uitziende vogelsoorten gezien. Maar de hoogtepunt van deze trip was het walvis spotten. We hebben de reusachtige humpbackwhales gespot, erg indrukwekkende dieren. Om in Bogota te komen waren we ruim 2 dagen onderweg met de bus. voor Sven die dit niet gewend was, was dit nogal uitputtend. Vooral het oponthoud bij de grens om Ecuador uit te komen was frustrerend. Omdat de PC's niet werkten moesten we 6uur wachten in een wachtkamertje.

In Bogota de stad verkent, die niet echt boeiend was. Het nachtleven was echter geweldig! Heel veel mooie vrouwen, een houseparty op de 31e verdieping van een hotel waarbij je uitzicht over de stad had en de zon zag opkomen. Kortom een onvergetelijke nacht :) Omdat voor Sven de tijd snel ging en hij het bussen zat was vloog hij samen met Stef naar de Caribische kust, de stad Cartagena. In deze stad bezochten we de verschillende historische gebouwen en het strand. Ook hebben we nog een trip gedaan naar een tropisch eiland.

Willem en Danny gingen met de bus naar Salento om palmbossen en koffieplantages te bezoeken. Hierna volgde een Pablo Escobar tour in Medelin. Waarbij zelfs één van ze huizen werd bezocht waar de kogelgaten nog in zaten.

In Santa Marta kwamen we allemaal weer samen. Vanuit Santa Marta bezochten we park Tayrona. Hier moet je meer dan een uur door de jungle lopen om vervolgens een hangmat te huren voor de nacht. Dit hangmatje hangt gewoon buiten en is in het begin erg wennen om in te slapen. De hoofdattractie van het park zijn de zo goed als toeristvrije prachtige stranden die nog echt unspoilled zijn. Terug in Santa Marta nog één x goed wezen stappen met Sven (sickertje) en toen moest hij weer naar Bogota om vervolgens naar huis te vliegen. Hij vond jammer dat hij al moest gaan maar hij had één troost hij kon weer even terug naar de Colombiaanse die hij de week ervoor had ontmoet.

Onze trip ging verder naar Cabo de Vela. Om in Cabo te komen is een heel gedoe. Eerst een taxi regelen voor 1.5uur en dan een 4wheel drive voor 2uur. Cabo is een heel klein dorpje in een woestijnachtige omgeving met een prachtig strand. Stroom is er schaars en wij hadden ook maar 3uurtjes stroom per dag. We moesten ons wassen met een emmer water en sliepen in een hangmatje. Dat is pas echt backpacken :) Om vervolgens nog meer off trail te gaan en het meest noordelijke punt van het vaste land van zuid amerika te bezoeken moesten we nog meer vervoer regelen. Om in Punta Gallinas te komen moesten we eerst 2uur achterin een 4wheeldrive truck staan. Deze truck reed dusdanig hard dat het zelfs gevaarlijk werd maar dat maakte het ook wel weer lachen. Vervolgens moest er een boot gerelegd worden om 2uurtjes te varen. In Punta Gallinas is echt helemaal niks er zijn alleen wat traditionele Wayuu families. Wij verbleven dan ook bij een lokale familie. 3x per dag werd er voor ons gekookt en wesliepen een hangmat. Het eten was erg goed, 's avonds aten we zelfs kreeft. 'S ochtends gekookte aardappels was wel even wennen. Het is pas sinds kort dat deze families toeristen verwelkommen (was een paar jaar geleden nog een gevaarlijk gebied door o.a. piraten) en is daardoor nog echt authentiek en interessant. Na weer een hele dag onderweg geweest te zijn met verschillende soorten transport besloten we nog een dag te relaxen op het strand van Rio Hachi.

Corro in Venezuela stond vervolgens op het programma. Omdat er in Venezuela een ban is op buitenlande valuta is pinnen onbetaalbaar. Als je pint raakje ongeveer de helft van je geld aan de officiële koers kwijt. Op de zwarte markt krijg je dus 2x zoveel voor je geld. Het wisselen op de zwarte markt loont dus en het wordt zelfs door reisgidsen aangemoedigd. Onze eerste wissel gebeurde met een man die een beveilig bij zich had met een grotere shotgun dan wij ooit gezien hadden. Dit bleek echter de normaaltste zaak van de wereld te zijn. Maar nadat we het geld hadden gewisseld in de lokale munteenheid konden we richting Corro.

Millitairen zorgden nu voor nieuw oponthoud, in de eerste 2uur hadden 5x paspoort controle. We hoefde echter niemand om te kopen dat scheelde weer. In Corro verschillende historische gebouwen bezochten en de grootste zandduinen van Venezuela.

Om in Puerto Colombia te komen moesten we verschillende bussen pakken. De bussen in Venezuela zijn vaak oude Amerikaanse schoolbussen die volhangen met speakers. Deze speakers staan verschrikkelijk hard aan waardoor het wel discobussen lijken, wel grappig. De weg naar het plaatstje bracht ons langs ravijnen (waarin verschillende naarbeneden gestorten wrakken lagen) en diepe jungle, echt mooi. Het strand van Puerto Colombia is zoals je de Carribean voorstelt: witte stranden met palmen en helder blauw water. En met de goedkope rum was het voor ons echt een paradijs.

Omdat je vanuit Caracas goedkoop kan vliegen naar de Antille konden we dat niet laten schieten. Helemaal na 7 maanden waren we wel aan vakantie toe ;) We hebben 10 dagen lekker gerelaxed op Curacao en5 dagen inAruba. Nu weer terug in Venezuela waar we nog een aantal interessante plekken gaan bezoeken.

Nieuwe foto´s;

http://www.flickr.com/photos/57347919@N07/